Mijn kind, een energiek, sociaal en speels meisje (8 jaar), wil dolgraag een huisdier. Ik ben ook een dierenvriend, maar vind de zorg voor een dier moeilijk te combineren met mijn drukke job. Hoe kan ik mijn dochter verantwoordelijkheid leren opnemen voor een huisdier, zonder dat ons huis een beestenboel wordt?
Mijn kind wil een huisdier
Veel kinderen dromen van een huisdier, een levensechte knuffel, speelkameraad, troost op moeilijke momenten… Een lief huisdier dat een warme thuis zoekt en je dochter: het kan een perfecte match zijn. Je stelt je terecht vragen over de zorg. Bekijk vooraf of je huis en tuin geschikt zijn voor het dier.
Hoeveel gesprekjes je vooraf ook hebt met je achtjarige dochter, hoeveel afspraken en beloften er ook gemaakt worden, uiteindelijk zal jij toch een groot deel van de zorg moeten opnemen. Van een oogje in het zeil houden – blijft het proper, is het dier gezond, krijgt het eten op tijd en stond… – tot de zorg overnemen, als het nodig is.
Ziekte, verjaardagsfeestjes, naschoolse activiteiten… kunnen roet in het eten gooien. Jij moet dus zeker zijn dat je tijd wil en kan opbrengen als de situatie erom vraagt. Goed dat je vooraf nadenkt om ‘drama’s’ te voorkomen.
Helpende handen
Is er in de buurt of bij familie nood aan vakantieopvang voor een huisdier? Laat jouw dochter dat dan eens uitproberen. Dierenkampen of kinderboerderijen vragen vaak naar helpende handen van dierenvriendjes. Ideaal om ervaring op te doen en te proeven van alles wat bij de verzorging van een dier komt kijken.
Ook taken thuis zijn groeimomenten naar verantwoordelijkheid: speelgoed laten sorteren, mee opruimen, het eten voorbereiden, groenten snijden, cake bakken, de tafel dekken, afruimen, boodschappen doen, alleen naar de bakker gaan (als dat in jullie buurt veilig kan) …
Zo ontdek je of ze ook taken die minder leuk zijn, volhoudt. Als het te organiseren valt, is het voor een kind zalig om met een huisdier op te groeien.
