Grenzen aftasten
Je zoontje ontdekt zijn eigen ik en ervaart dat hij zijn omgeving kan beïnvloeden. Het ene kind is meegaander dan het andere. Dat heeft met temperament en karakter te maken.
Door koppig ‘neen’ te zeggen tast hij jullie grenzen af, dat hoort bij zijn ontwikkeling. Zijn wereld vergroot, hij komt beetje bij beetje meer los van jullie en wil veel alleen doen. ‘Ik’ en ‘Neen’ zijn favoriete woordjes in deze fase.
Geen verschil in wat mag
Als je zoontje niet doet wat jullie verwachten, begin jij een gesprekje en je vrouw geeft een duidelijke ‘neen’, kort en krachtig. Beide zijn mogelijk en kinderen kunnen met zo’n verschil in aanpak om.
Spreek wel af met je vrouw wat in jullie gezin toegelaten is en wat niet. Hoe je een neen duidelijk maakt, daar mogen jullie in verschillen, maar probeer te vermijden dat wat bij de ene ouder niet mag, bij de andere wel mag.
Kinderen hebben snel door wat ze aan wie moeten vragen of bij wie zeuren helpt om gedaan te krijgen wat zij willen. Jij bent de ouder en bij jouw grenzen heeft hij zich neer te leggen. Als jij wil dat hij zijn jas aandoet als het regent, laat dan niet toe dat hij dit niet doet. Hoe sterker je je grenzen aangeeft, hoe duidelijker de boodschap zal overkomen.
Ieder zijn eigen aanpak
Wellicht kan jij van je partner leren dat het af en toe wat krachtiger mag, en kan zij van jou leren dat een gesprekje ook wonderen kan doen. Dring geen aanpak aan elkaar op.
‘Neen’ zeggen kan voor je peuter ook een manier zijn om aandacht te vragen. Geef er niet meer aandacht aan dan nodig, zodat die winst van zijn ‘neen’ verdwijnt.
Focus op een positieve aanpak. Geef als hij vlot doet wat jullie vragen extra aandacht, laat voelen dat je hem graag ziet en dat je die momenten echt waardeert.
